U Shwarzovoj centrali radile su: Betika Rihtarić, Izidora Sekulić i Viktorija Soronijević, naše prve telefonistice. Bila je to mala prostorija s dva stolića na kojima su se nalazile klapne s brojevima pretplatnika ispod kojih su bili utikači, odnosno krajevi linija. Na samome stolu bile su rupe kojima je linija ponovno otpočinjala. Na poziv pretplatnika klapna s njegovim brojem bi pala, a telefonistica bi ga spajala sa željenim brojem (...). Zanimanje telefonistica postalo je sigurno i poželjno i u ostalim gradovima. Nakon što je država 1895. godine ukinula koncesiju Vilimu Schwarzu i pokrenula prvu državnu centralu u Zagrebu, sve tri prve telefonistice bile su preuzete u državnu službu i nastavile su raditi. Viktorija Soronijević premještena je u Osijek nakon otvorenja tamošnje centrale, a Izidora Sekulić je umirovljena 1928. kada je puštena u rad prva automatska telefonska centrala.